Απόψε ήθελα να ζωγραφίσω

Είναι φορές που το κεφάλι μου είναι τόσο γεμάτο που μοιάζει άδειο...

Είναι φορές που οι φωνές που ακούω είναι τόσες πολλές που μοιάζουν με νεκρική σιγή...

10 ΑΜΑΡΤΙΕΣ

Προς απάντηση Α'

Αμαρτία #1
Είχαμε μή ρεαλιστικούς στόχους και οράματα

Αμαρτία #2
Όταν οι άλλοι φώναζαν taksim-taksim, εμείς φωνάζαμε ένωση-ένωση και η ελληνική χούντα έριχνε το μπαλάκι του ανθενωτικού στο Μακάριο και ο Μακάριος πίσω στην χούντα.

Αμαρτία #3
Όταν Μακάριος και Χούντα έπαιζαν μπάλα, ο ελληνοκυπριακός λαός κοιμότανε. Βαριά.

Αμαρτία #4
Όταν οι Τουρκοκύπριοι άρχισαν να οργανώνονται σε θύλακες για να αμυνθούν καλύτερα, εμείς είχαμε φιλοσοφικές αναζητήσεις (βλ. φιλονικίες) του τύπου to B or not to B (βλ. ΕΟΚΑ Β΄). Αυτοί συσπειρώνονταν και εμείς σπαρθήκαμε στους 5 ανέμους.

Αμαρτία #5
Οι τουρκοκύπριοι έβλεπαν τον Μακάριο σαν εμπόδιο στην διχοτόμηση. Το πραξικόπημα ήρθε να καταρίψει αυτό το εμπόδιο.

Αμαρτία #6
Όταν τα τουρκικά στρατεύματα αποβιβάστηκαν στην Κερύνεια εμείς για κάποιο λόγο είχαμε τυφλωθεί και δεν βλέπαμε τα πλοία που κατέφθαναν.

Αμαρτία #7
Κατα τη διάρκεια της εισβολής πιστεύαμε πως μας κάνουν "γυμνάσια" οι Τούρκοι για εκφοβισμό.

Αμαρτία #8
Κάποιοι μυρίστηκαν πως ο αγώνας είναι συκέ και τράπηκαν σε άτακτον φυγήν. Κάποιοι έμειναν να υπερασπιστούν Warm Gates. Εφιάλτη δεν είχε το σενάριο - βγάλαμε μόνοι μας τα μάτια μας (βλ. πλήρες χάος και πανικός - κατάρριψη ελληνικού αεροπλάνου).

Αμαρτία #9
Για 30 ολόκληρα χρόνια η παιδεία μας, η ελληνοκυπριακή πολιτική σκηνή, ακόμα και τα τραγούδια μας, μας πουλούσαν φούμαρα του τύπου "ΌΛΑ αυτά είναι δικά μας μα για σας ΌΛΑ ξένα". Πλύση εγκεφάλου πρώτου βαθμού. Μετά είχαν την εντύπωση πως θα δεχόμασταν οποιαδήποτε λύση που έλεγε το αντίθετο.

Αμαρτία #10
Εξακολουθούμε να έχουμε μή ρεαλιστικούς στόχους και οράματα.

Προς απάντηση Β΄

Οι Ρουμάνες που μας κλέβουν τους άντρες έχουν δημιουργήσει πρόσφορο έδαφος στους Ρωσσοπόντιους οι οποίοι ευθύνονται για την εγκληματικότητα αντί να ακολουθήσουν το λαμπρό παράδειγμα των Πακιστανών - Κινέζων που μας κλέβουν απλά τις δουλειές.

Τα αδέλφια μας οι τουρκοκύπριοι

Καλώ τους απανταχού Ελληνοκύπριους να πάρουν μια βαθιά ανάσα, να βάλουν το χέρι στην καρδιά και να μου απαντήσουν... είναι οι τουρκοκύπριοι αδέλφια σας;

Είναι αδέλφια αυτοί που σαν βδέλες έχουν κολλήσει πάνω σε οποιανδήποτε "δωρεάν" υπηρεσία του κράτους ρουφώντας με άνεση τους καρπούς του ελληνοκύπριου φορολογούμενου πολίτη; Είναι αδέλφια αυτοί που το 74 λειτουργούσαν ως καταλύτες στις μεθοδεύσεις των Τούρκων; Αυτοί που υπήρξαν ο επόπτης γραμμών αυτού του συκέ πολέμου; Αυτοί που την δεκαετία 63-74 φώναζαν taksim taksim; Είναι αδελφός αυτός που βοηθάει τον κατακτητή και μετά από 30 χρόνια αγκαλιάζει τον ηττημένο και τον φωνάζει φίλο απλά και μόνο για να επωφεληθεί οικονομικά και ευρωπαϊκά;

Το ξέρω πως τα πράγματα δεν είναι απλά, πως με ένα δοτό ελλειπές σύνταγμα δεν βρίσκεις και εύκολα το δίκιο σου. Όμως όλες αυτές οι ρομαντικές παπαριές του τύπου "οι καϊμένοι οι Τουρκοκύπριοι υποφέρουν κάτω από το κατοχικό καθεστώς" σε συνδιασμό με την αφαίμαξη της δωρεάν ιατρικής περίθαλψης της Κυπριακής Δημοκρατίας με έχουν φέρει στα όρια μου.

Όπως και Εκεί που έστρωσαν, Έτσι και Εκεί να κοιμηθούν!