Τα πάντα είναι τόσο δυνατά, όσο το πιο αδύνατο σημείο τους

dieses ist mein Geschenk für Valentine Tag

Χθες είχα μια μικρή συζήτηση που όμως ξεκίνησε μια σειρά μεγάλων αντιδράσεων μέσα μου.

Τα πάντα είναι τόσο δυνατά, όσο το πιο αδύνατο σημείο τους.

"Μια αλυσίδα είναι τόσο δυνατή όσο ο πιο αδύνατος κρίκος της, γιατί αν την τραβήξεις θα σπάσει στο σημείο που βρίσκεται ο πιο αδύνατος κρίκος". Και αυτό ισχύει σε κάθε περίπτωση, με τις εξαιρέσεις να επιβαιβεώνουν τον κανόνα.

Ένας στρατός είναι τόσο δυνατός όσο ο πιο αδύναμος λόχος του γιατί αυτόν θα νικήσουν οι εχθροί. Μια μηχανή είναι τόσο δυνατή όσο το πιο αδύνατο εξάρτημα της γιατί αυτό είναι που θα χαλάσει πρώτο. Μια ομάδα συνεργατών, είναι τόσο δυνατή όσο ο πιο αδύνατος συνεργάτης γιατί πιθανότατα αυτός θα δημιουργήσει πρώτος το πρόβλημα. Μια ομιλία είναι τόσο δυνατή όσο το πιο αδύνατο επιχείρημα της γιατί από αυτό θα πιαστεί ο συνομιλητής για να χτυπήσει.

Κάθε πράξη μας είναι τόσο δυνατή όσο το πιο αδύνατο σημείο της γιατί από αυτό θα κριθεί το αποτέλεσμα της. Τον τελευταίο καιρό έχω μια απροσδιόριστη μελαγχολία/στεναχώρια (αδύναμο σημείο) κι αυτό επηρεάζει το αντίκτυπο των πράξεων μου. Χθές το κατάλαβα.