Διαδικασία Σπιτώματος ΙΙ

Από τότε που είχα πάρει τις γαρδένιες έχουνε περάσει εσίως 3 μήνες. Η μια δεν τα κατάφερε. Επεβίωσεν εις κύριον ... εντελώς όμως! Μέχρι και η ρίζα ξέρανε! Η άλλη χαροπάλευε για αρκετό διάστημα. Μάζεψα λοιπόν τον εαυτούλη μου και ξηγηθήκαμε μια και έξω... ή την σώζουμε και αφήνουμε δικαιολογίες του τύπου "δεν μπορώ να πάρω τα πόδια μου/είμαι ζωντανή-νεκρή" στην άκρη, ή το κλείνουμε το μαγαζάκι, παίρνω τα κουβαδάκια μου και σ'άλλη παραλία.

Η επιχείρηση "δώσε ζωή στην γαρδένια = δώσε ζωή στη ζωή σου" διέρκησε 2 μήνες περίπου. Ακολούθησα κάθε οδηγία που μου δόθηκε από εξειδικευμένο του είδους. Εντάξει, ας μην κρυβόμαστε, έβαλα και το προσωπικό μου touch στην υπόθεση γιατί σιγά μην άντεχα να κάνω ακριβώς ότι μου είχαν πεί. Τα αποτελέσματα μεθούν με το άρωμα τους κάθε περαστικό εδώ και μια βδομάδα. Η μισόξερη γαρδένια μου σε αυτό το διάστημα των 2 μηνών έβγαλε νέα φύλλα, έβγαλε νέα μπουμπούκια και την τελευταία βδομάδα μου χάρισε 5 υπέροχα λουλούδια, ένα κάθε μέρα!

Μπορώ λοιπόν, σαν ευτυχής μητέρα πλέον, να ανακοινώσω ότι η μισή επιχείρηση πέτυχε πέραν πάσης αμφιβολίας. Τώρα όσον αφορά το σκέλος "δώσε ζωή στη ζωή σου" τί κάναμε; Το σπίτι έγινε όντως πιο ζεστό - σ'αυτό ίσως να βοήθησαν κάτι φωτιστικά που πήρα, δύο μικροέπιπλα και μια νέα γλάστρα (όνομα φυτού δεν θυμάμαι αλλά παρακαλώ ας με συγχωρέσει και ας μην "συγχωρεθεί" η ιδία).

Τώρα αν θέλουμε να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι και να μιλήσουμε για την "ζωή" στην ζωή μου, εκεί τα πράγματα είναι λιγάκι πιο δύσκολα. Καινούργια ζωή δεν απέκτησα αν και το βρίσκω λιγάκι άδικο γιατί σε όλα τα βιντεοπαιχνίδια (αν τα λένε ακόμα έτσι γιατί έχω χάσει κάτι επεισόδια), άμα κατάφερνες να σώσεις καμιά βασιλοπούλα/γαρδένια, μια ζωή έξτρα την κέρδιζες στα σίγουρα! Η αλήθεια είναι ότι ούτε καν το μπάρ της ενέργειας μου δεν γέμισε/αυξήθηκε!

Αυτό που κατάφερα όμως είναι να εκμεταλεύομαι όλη την ενέργεια μου. Ακόμη και όταν σβήσουν όλες οι πράσινες γραμμούλες από το μπάρ και μείνουν οι κίτρινες και οι κόκκινες, ακόμη και όταν σβήσουν όλες οι κίτρινες και μείνουν μόνο οι κόκκινες, ακόμή και αν σβήσουν όλες οι κόκκινες και μείνει μονάχα μία τελευταία με πάχος όσο το πάχος ενός νυχίου ελευθέρου ακρυλικού, τζελ και λοιπών συνθετικών... Αυτό είναι μάλλον καλό βήμα για αρχή!

Και κάπου εδώ θα έπρεπε να βγεί ένα άσπρο συνεφάκι που να γράφει μέσα "the end" και "play again"... μήπως το'χει κανείς;