Ο γάλλος σεφ, η κέτσαπ και το λεμονόδεντρο

- Σ'αγαπώ
- Γιατί το λες τώρα αυτό;
- Γιατί με κρατάς αγκαλιά και μιλάμε για τις διακοπές μας

Τον τελευταίο μήνα είμαι πολύ καυστική. Δεν χαρίζομαι σε κανένα και με την παραμικρή μπηχτή επιτίθεμε σαν γάλλος σεφ που του έχεις ζητήσει κέτσαπ. Το εκνευριστικό της υπόθεσης είναι που αφού οι υπόλοιποι έχουν συνηθήσει την ακλόνητη ψυχραιμία μου, νομίζουν πως κάνω πλάκα για να γελάσουμε. Βρίσκομαι λοιπόν έκπληκτη μπροστά σε μια κατάσταση όπου εγώ δεν κάνω πλάκα και οι υπόλοιποι γελάνε.

Το αφεντικό ζητάει να δείξω κατανόηση που δεν μ'αφήνει να πάω σπίτι για φαγητό το μεσημέρι διότι θέλει να συζητάμε σαν ομάδα ενώ τρώμε την ώρα του μεσημεριανού. Δε δείχνει όμως κατανόηση που εγώ δεν γουστάρω να φάω team dinner με τα άτομα που βλέπω από το πρωί μέχρι το βράδι (μεσημεριανό included) και να κοιμηθώ στο 5άστερο ξενοδοχείο την προηγούμενη του meeting διότι προτιμώ να φάω δημητριακά, να κοιμηθώ αγκαλιά και να ξυπνήσω νωρίς την επομένη. Αν λοιπόν εγώ ζητήσω άλλο αφεντικό είναι αδικαιολόγητο;

Δείχνω όμως κατανόηση. Κι εγώ αν ήμουνα φτωχόπαιδο (όχι πως είμαι πλουσιόπαιδο) και έτρωγα ξαφνικά πίττα με μέλι, έναν εθισμό θα τον πάθαινα και όχι μόνο θα ήθελα συνεχώς κι άλλη πίττα με μέλι, αλλά θα θυσίαζα τα πάντα στο όνομα αυτής της λίρας - πίττας. Έλα όμως που δεν είμαι ούτε φτωχόπαιδο ούτε πλουσιόπαιδο κι αν οι πίττες που τρώω είναι μετρημένες δεν με πολυνοιάζει;

Έχω βρεθεί λοιπόν σε ένα περιβάλλον που ολημερίς κι ολονυχτίς σε τραβάνε απο 5 σχοινιά (κεφάλι, πόδια, χέρια) και σε σπρώχνουνε από 4 πλευρές (πλάτη, στέρνο, ώμοι). Κι αφού ανεμοδέρνεσαι για ένα μήνα, μετά σου δίνουνε μια μεγααάλη πίττα, λίγο πιο μεγάλη από τα άλλα συνομήλικα παιδάκια στην γειτονιά. Τα άλλα παιδάκια δεν έχουνε τόσο μεγάλη πίττα, αλλά έχουνε χρόνο για παιχνίδια και καμώματα ενώ εμένα μου μένει η πίττα και το αποκάμωμα. Για να αναπληρώσω το κενό σκορπάω πιττάκια δεξιά και αριστερά σε χαζά παιχνιδάκια και στο τέλος μένω πάνω-κάτω με όση πίττα έχουν τα άλλα παιδάκια - δεν μπορείς να έχεις και την πίττα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο.

- Γιατί διαμαρτύρεται ο λαός?

- Γιατί δεν έχουνε ψωμί να φάνε
- Ε ας φάνε παντεσπάνι!

Η ζωή μου λοιπόν μια φρέσκια στημένη λεμονόκουπα στολισμένη με φύλα χρυσού. Τί να κάνει το χρυσό η λεμονόκουπα όταν έχει πια κοπεί από το λεμονόδεντρο?