Τελικά αυτό που μπήκε στη ζωή σου και το νόμιζες για χρυσό, δεν είναι. Το χρυσό όσο όμορφο κι αν είναι, όσο κι αν λάμπει, όση διαχρονική αξία κι αν έχει, είναι σκληρό και κρύο. Αυτό λοιπόν δεν είναι χρυσός...
Μου λείπουν χαζά μικροπράγματα...Μου λείπει το κάθε πρώτο και τελευταίο φιλί, το χαμόγελο μόλις σφηνωθώ στην αγκαλιά του, ο αφόρητος θόρυβος του αυτοκινήτου του, τα πειράγματα του, η σπιρτάδα του, η μυρωδιά του στα χέρια μου...
Αυτό λοιπόν δεν είναι χρυσός. Δεν ξέρω ακόμη τι είναι. Ξέρω μόνο πως θέλω να το ζήσω έντονα...μου λείπει.
1 σχόλιο:
Here are some links that I believe will be interested
Δημοσίευση σχολίου