Πέμπτη 14 Οκτωβρίου 2010

Ανάγκη

Πρέπει να γράψεις. Είναι ανάγκη. Δεν μπορείς διαφορετικά, σε μαγεύουν οι λέξεις και σε ταξιδεύουν στο δικό σου ουρανό. Εκεί που τα σύννεφα εξυπηρετούν μόνο σαν πουπουλένια στρώματα - εκεί που ακόμα και όταν βρέχει η βροχή είναι λυτρωτική, σε εξαγνίζει.

Πως να ασχοληθείς με τους αριθμούς και τα ποσοστά, τις αφαιρέσεις, τις προσθέσεις, τις άτσαλες αναφορές. Όχι άλλο ξύλινο λόγο... Σε κουράζει, σε φθείρει. Ο γραπτός λόγος θα 'πρεπε να είναι εδώ μόνο για να σε μαγεύει, να σε θεραπεύει. Σαν ζεστή αύρα να περιβάλει το κορμί σου και να νιώθεις όλο το βάρος να σηκώνεται από την πλάτη σου και το στήθος σου να ανασηκώνεται λες και κάτι σε τραβάει προς τα πάνω.

Δε θέλω να παίζω με τους αριθμούς, δώστε μου μόνο λέξεις... Όχι ξύλινες.



Δεν υπάρχουν σχόλια: